Un pouquiño de paciencia e xa a saborosa boca deixará sair ó paxaro.
O libro que revisa atopeino nun fanzine ordenando estes días, pero xa non sei onde-quen-como. Quedo co rosado corrido, esborranchado no espello, quedo con esa revisión madmeniana na que andamos sempre enleadas, quedo co fermoso do verso, que xa é título e predigo a caída do corazón negro.
`[1ª foto: roubo ao prelo; a segunda xa vos digo que non sei...]
Ningún comentario:
Publicar un comentario