A ialma de toda carne é o sangue

Por eso dije a los hijos de Israel: no comeréis la sangre de carne alguna, pues el alma de toda carne es su sangre: aquel que la comiere será exterminado. 

(Levítico, XVII, 10-14)

Hoxe foi o día da Eucaristía -isa "cea" onde se toma o corpo e o sangue de Cristo-. O Corpus Christi é festivo na Comunidade de Madrid, sen comentarios. "Un xoves no medio de todo no que ninguén ten ponte" quéixanse as miñas amigas, unha profe da privada, a outra executiva. Bueno, alguén a terá e outros nin tan sequera librarán, penso.

Hoxe libro, libro completo como todos estes días dende fai un mes, e dou un paseo á mañá pola cidade. Xa fai dous días que vai calor. Pero todo está limpo aínda: as flores respiran ao sol, o barrio semella lindo. Imos indo da man almorzar fóra. Por aquí todo o mundo semella vivir nun pobo. Os restaurantes veganos son anunciados en bicicletas deitadas sobre árbores con cestiños cheos de pétalos, os nenos berran entre os chíos dos paxaros. 

Hoxe lémbrome dos meus compañeiros da libraría, que estarán traballando de sol a sol. Uns cantos, os outros librarán debendo o día.  Fea cidade de horario liberalizado. Fea cidade que nos rouba o sangue. Sabiades que a ialma de toda carne é o sangue? Pois iso, o traballo mal xestionado róubanos a vida. Eu aínda non podo deixar de sentir pánico cando atopo no meu moedeiro un ticket do zara que berra orguioso: ABRIMOS TODOS OS DÍAS, dóbroo, ráchoo, lo boto. 

Despois do almorzo, xa soa, paso por diante dunha tremenda porta misteriosa e axardinada, e penso que detrás está Manderley. 

Paseniño camiño arriba e abaixo a Cuesta de Moyano, paro en cada posto, curioseo os libros...estes libreiros están máis empoderados: algúns non abriron e todos os que están van xantar á súa hora, e para iso pechan as súas portas. 

Atopo El despertar de los vampiros, un traballo de Jean Marigny, de donde estraio moita información que explica o meu amor polo sangue. E tamén unha edición pequerrecha aínda que de Anagrama, de Ancho mar dos Sargazos, esa fermosa novela de Jean Rhys, por dous euriños. (Se pensara que algunha vez alguén vai coller este diario secreto, engadiría a esta páxina unha pestaniña despregábel na que dixese: "Se liches Jane Eyre e che deu arrepíos pero tamén sentiches fascinación por Bertha Mason, a tola do ático, corre por iste libro. Rhys desenrola por completo a historia da silenciada primeira muller do estúpido Rochester.")