Recibo unha mensaxiña o sábado pola mañá dunha amiga que expón en Puro arte. Menos mal que teño este dato como referencia, porque o resto del queda impregnado de sono e ó sono aínda en curso mentres o leo, intégrase este... e esta á a excusa para que a conversa entre amigas entre dólmenes cambie de tema e todo leve a unha refexión a como estar no mundo sen comercializarse que é o meu tema favorito estes días reactivos pero agochados na sombra...
Ningún comentario:
Publicar un comentario