*
*
sssssssssssnon está demasiado escuro polas luces do parque e pola lúa. As árbores asubian, as follas das árbores negras, os camiños tostados, todo costa abaixo ata as canchas. E na cancha de baloncesto unha nena e un neno bailando. Abrazados xunto ó balón que se balancea no vento que é a música desta historia. En canto notan que miro, ainda que non estou alí, sepáranse e comezan a xogar con moitas ganas a meter canastasssssssssssssssss
*
Ningún comentario:
Publicar un comentario