Non esperaba menos de ti, Marquesa, que me colleras da man até debaixo dunha árbore.
Que sinalaras aos animais e arodearas a paisaxe
abrindo con detalles os nomes da vexetación, como se de partes do corpo se tratase.
Pulmóns calcinados, lingua grosa, latexos nos sitios insospeitados
qué enfermidade padezo, señora, qué brancura. / loucura
Que sinalaras aos animais e arodearas a paisaxe
abrindo con detalles os nomes da vexetación, como se de partes do corpo se tratase.
Pulmóns calcinados, lingua grosa, latexos nos sitios insospeitados
qué enfermidade padezo, señora, qué brancura. / loucura
Ningún comentario:
Publicar un comentario