"Ou dar forma ás miñas ideas coa miña lingua" Sara Teasdale

A mesma fin de semana que comezamos a ler V de Vendeta - apaixoante o primeiro capítulo!- vén Ben Morea á cidade, o fukker, o da máscara negra, o supervivinte: honesto, humilde, enteiro, engaiolante. Si, nada de misterios nin nome e apelidos, puro respeto, ritmo e calorciño do bon. Pura liberdade no do que precisa cada unha, nada de consellos, de condescendencias. Nada de nada. Todo de todo.
Si.
Xusto nese espazo profesional e belo a un tempo -si, existe!- a libraría (proxectazo) Enclave, é ademáis onde atopo ás poetas suicidas que tanto busquei e tan esgotadas están, siiii!

Quedo coas quentísimas verbas de Morea: sen poesía non hai revolución, senón convértese a cousa nalgo estalinista...