Crónica dun concerto anunciado

Qué cidade é ista con escaleiras anti-incendios (desas me fan falta a min...) e pegada de carteis a man e na rúa...e de que ano se trata? Washington DC anos oitenta? noooooooooooooooonnnnnnnnnnnnnn, M A D R I D 2011!

pegada de carteles contemporánea (ú lo face e o twitt? na casa doutra, por fa!)

mentres coreabamos segundo as marcas e as estampas que atopabamos...vodafone ostias, barbudos fóra! elexíamos o lugar onde pegalos... que dicir dos curvosos corpos que para anunciar todo serven aínda que despois só houbera no cartaz djmachos e equipas de furbol facéndose pasar por rockeiros (ou rockeiros ós que lle pon o furbol, agora que o penso...), puag! e dos marcos feitos coas maus ben abaixo do van sobre un fondo negro -vaqueiro en loito, of course!-, enmarcando o que se quere amosar de primeiro... uau! que diver foi, que rimos toda a mañá a cachón!

Aquí a banda sonora da pegada que coreamos polas rúas, puro punk chicano e incendiario...