
SÍNTOME AFORTUNADA
ESTES DÍAS DE LAZOS BRILLANTES.
ESTE SAIR DA CASA E ENCHER O PETO ESTÁ SENDO PURO PULO
PARA SEGUIRES FELIZ e SANGRANDO,
COMO Ó INICIO, O OLLO DO MEU LABIRINTO.
Áquí un dos lazos que me atan ó pracer!Carta VIII
A PROVOCACIÓN
Ás veces o teu corpo fíltrano os cristais, infusiónase no
aire e no fume e solidifica como un paxaro vello que se tende na cama.
Para arrincarche a pel non preciso os dedos, basta soprar
como en superficies antigas
e recupero o teu corazón entre as raíces brancas que afunden
incluso sen tocalas.
Así quero xantarche o corazón como mazá como pedramol como tubérculo. Como quen agarda
e repasa latitudes ao lonxe mentres mastiga. E se pode,
que siga batendo, como un animal
sen pel
e con espasmos.
***
Carta VIII
LA PROVOCACIÓN
A veces a tu cuerpo lo filtran los cristales, se infusiona en
el aire y en el humo y se solidifica como un pájaro viejo que se tiende sobre la cama.
Para arrancarte la piel no me hacen falta los dedos, basta con soplar
como en superficies antiguas
y recupero tu corazón entre las raíces blancas que se hunden
incluso sin tocarlas.
Así quiero comerte el corazón como manzana como piedra pómez como tubérculo.
Como quien espera
y repasa latitudes a lo lejos mientras mastica. Y si puede,
que siga latiendo, como un animal
sin piel
y con espasmos. PEDREIRA, EMMA,
Os cadernos d´amor e os velenos, 2002