Por fin en Madrid e por fin nas miñas maus. A tarde foi verde e roxa, preciosa. Miraras onde miraras ulías o pintalabios, cegábate o tecido turquesa, manchaba a escarcha de Dorothy, elas eran abrazadas por veludo de musgo sillón.
Poemas cheos de luz. Recitados de medo. Nunha librería-casa. Todo co selo de La Bella Varsovia: entusiasmo e acollida.
