luns, 23 de novembro de 2015

"He aquí el mar quemándose" Raúl Zurita



Se dice que el agua tiene memoria
yo creo que también tiene voz

Patricio Guzmán

(...)
tus ojos
de flores entreabiertas
Y yo trataba de besarte sobre el cristal y era como
si tú también trataras
y un rouge imaginario se me pegaba al vidrio
y mis lágrimas y mi saliva se iban quedando
encima, pegajosos,
igual que aguadas de nubes sobre la mirilla.
.

CIELO ABAJO
La enorme costra de sal le otorgaba al desierto
esa blancura delirante que sólo pueden entender 
los fanáticos, los locos o los puros. El tajo del
horizonte se cortaba al borde, como un abismo, 
y el cielo comenzaba a remontar desde él
suavemente, sin prisa, curvándose hasta alcanzar
esa imperturbable lozanía que posee todo aquello
que nunca ha dependido del error de la mirada 

(...)

.

(...)
                                 como
el amor que es triste y real.
Mi país roto en quince millones de seres
que van juntos y flotan como una bandera 
muerta sobre las flores 
como lejanas flores, como lejanas
banderas cayendo sobre las flores muertas.
.

El desamor congeló entonces el Pacífico
uno frente al otro sus paredones eran
dos enloquecidos témpanos estrechándonos


Raúl Zurita





VERÁS QUE SE VA*


                        A Paulina Wendt
                        con quien moriré*
                         
Soñei esperta agora
tirar Zurita, o libro, ao chan pum pum
como en París enriba da cama, 
e dicirche de novo
dous anos e dous meses despois
-océano separando témpanos-
dicir, echar broma"tú sabes;
todos los poetas somos amantes e inéditos"*
e rir, rirme      para non pensar máis
na adicatoria.



*Versos e adicatoria que abre o libro Zurita de Raúl Zurita, Editorial Delirio, 2012


Ningún comentario:

Publicar un comentario