venres, 25 de maio de 2012

Que o sangue sega revolto

Foto atopada das tatuaxes de Lesley Arfin

Lo peor es que como muchos acaben por pensar que son estos los libros que hablan de nuestro tiempo, acabarán por convertirlo en algo así: soso, plano, inculto, sin rastro de pasión. Una mierda, vamos. Y, por lo menos yo, me niego.
Martín López-Vega

Contra isto mesmo creei este conxuro en forma de poema.

 

CONXURO CONTRA LECTURAS EXANGUES

Paxaro de cortiza
século XXI picado
cuspe negro de andoriña                       
nun brazo adolescente
colgando       dunha bañeira.
Tatuaxe

Serraduras na cabeza das aves
venas tristes na pel pálida
1 falsa suicida ensina as puntadas
da súa carne suxeita por arte de maxia;
difícil o baile e aínda a fala
de membros podres e diario corrido.
Eu mirando a estampa véxome
impedida a respirar con regularidade.

Plumas azuis, regos suxos
tinta baixo os ollos,
o contorno das sombras
ten forma de xílgaro mudo.
Lendo o primeiro parágrafo véxome
impelida a respirar con irregularidade.

Derme gravada, restos acibeche;
claro que me seduce a celeste pauta
pero vou    essspirrarrr  e  soprar                  soprar              soprar
botando a casa abaixo
(detrás, o lomo-ceo deste retrato)
____rodarán mazás e  c-o-r-t-a-r-e-i-r-e-m-o-l-a-c-h-a
sobre as tellas manteiga untada
fervendo un caldeiro d’auga
que na lareira será a túa trampa
cando me baixes buscar este Nadal
en forma de autoregalo,
rendida eu xa
ás revistas modernas e raras.

 
 *

CONJURO CONTRA LECTURAS EXANGÜES

Pájaro de corcho
siglo XXI picado
saliva negra de golondrina
en un brazo adolescente
colgando         de una bañera
tatuado.

Serrín en la cabeza de las aves
venas tristes en piel pálida
1 falsa suicida enseña las puntadas
de su carne sujeta por arte de magia;
difícil el baile y el habla
de miembros podridos y diario corrido.
Yo mirando la estampa me veo
impedida a respirar con regularidad.

Plumas azules, sucios surcos
tinta bajo los ojos,
el contorno de las sombras
tiene forma de jilguero mudo.
Leyendo el primer párrafo me veo
impulsada a respirar con irregularidad.

Piel grabada, restos azabache
claro que me seduce la celeste pauta!
pero voy a      estornudar y soplar              soplar             soplar
echar la casa abajo
manchando el lomo-cielo de este retrato
______rodarán manzanas y c-o-r-t-a-r-é-r-e-m-o-l-a-c-h-a
sobre las tejas mantequilla untada
hirviendo,  un caldero de agua
que en la chimenea será tu trampa
cuando bajes a buscarme esta Navidad
en forma de autoregalo,
rendida yo ya
a las revistas modernas y raras.

Este poema está recollido na antoloxía VVAA, Bilbao. Poesía gallega en Madrid, Amargord, Madrid, 2012


Ningún comentario:

Publicar un comentario